சுவிசேஷக் கதை இயேசு பற்றி ஆதாரம் என ஜோசிபஸ் மோசடிகள்

 

ஜோசபஸ் இயேசு கிறிஸ்து வசனங்கள் கிறிஸ்துவ போர்ஜரி இடைசெருகல்கள்

ஜோசஃபஸ் கூற்றுகளின் மொழியாக்கம்

Now there was about this time Jesus, a wise man, if it be lawful to call him a man; for he was a doer of wonderful works, a teacher of such men as receive the truth with pleasure. He drew over to him both many of the Jews and many of the Gentiles. He was [the] Christ. And when Pilate, at the suggestion of the principal men amongst us, had condemned him to the cross, (9) those that loved him at the first did not forsake him; for he appeared to them alive again the third day; (10) as the divine prophets had foretold these and ten thousand other wonderful things concerning him. And the tribe of Christians, so named from him, are not extinct at this day.

பிலாத்துவின் காலத்தில் இயேசு என்ற அறிவாளி(மனிதர் என அழைப்பதில் தயக்கம் இருப்பதாக ஜோசஃபஸ் குறிப்பிடுகிறார்),போதகர் பல‌ யூதர்களுக்கும், பிறருக்கும் உண்மைகளை போதித்து வந்தார் .பிலாத்து யூத பாதிரிமார்கள் குற்றச்சாட்டுகளின் பேரில் சிலுவையில் அறைய செய்தான் என்று குறிப்பிடுகிறார்.அவர் வணங்கியவர்களுக்கு பழைய உடம்பில்  உயிரிடன் தெரிந்ததாகவும்,அவரை வணங்குபவர்கள்,கிறிஸ்தவர்கள் என
அழைக்கப்  பட்டார்கள் .
*************
ஜோசஃபஸின் புத்தகத்தில் பல இடைசெருகல்கள்(பிற்கால கிறிஸ்தவர்களால்) செய்யப்பட்ட து என நடுநிலையாளர் தெளிவாக ஆதாரத்தோடு சுட்டினர்.

யோசிபஸ் ஏடுகள் எல்லாமே பிற்காலத்தியவை எனத் தெளிவாக காட்டியும், கிறிஸ்துவ மழுப்பலாளர்கள் ஏற்க இயலா வாதங்கள் வைத்து அது ஏதோ ஏற்கத் தக்கது எனக் கதை பரப்புகின்றனர்.

 A Narrative Anomaly in Josephus: Jewish Antiquities  xviii:63

Dr. Paul J. Hopper -professor of Humanities at Carnegie Mellon University,

Paul Mellon Distinguished Professor of the Humanities, Rhetoric and Linguistics, Department of English

மொழியியல் ரீதியில் அமைப்பியல் ஆய்வுகள் மூலமாய் அமெரிக்காவின் கார்னெகி மெல்லான் பல்கலைக் கழக பேராசிரியர் முனைவர். பால் ஹார்ப்பர் எழுதிய கட்டுரையின் இணைப்பும் முக்கிய பாகங்களும்

Dr.Hopper’s linguistic analysis of the TF in his article “A Narrative Anomaly in Josephus” is definitive and adds significantly to the numerous other arguments against the passage’s authenticity evinced over the centuries.

In this regard, Hopper comments:

http://www.academia.edu/9494231/A_Narrative_Anomaly_in_Josephus

It is suggested that the Jesus passage is close in style and content to the creeds that were composed two to three centuries after Josephus.

He further explains:

The Testimonium itself is, when compared to the surrounding episodes, unusually short. Its very brevity is a suspicious feature, one that has led some defenders of its authenticity to suggest that while parts of the text are genuinely Josephan, the text has been tampered with by later Christians wanting to erase scandalous content.… In fact, however, the syntax of the Testimonium does not display the kinds of discontinuities we might expect to find if substantial changes such as major deletions or insertions had been made.

Here the linguist states that the syntax or arrangement of words and phrases of the TF shows no sign of either removals or insertions, the former put forth to explain the TF’s brevity and the latter as in the partial interpolation theory.

After discussing the history of TF criticism, Hopper concludes:

There is, then, reason to suspect that the Jesus episode is a later insertion, dating from more than two hundred years after Josephus’s death, and probably absent from most manuscripts of theJewish Antiquitiesuntil even later.

The Testimonium’s syntax and morphology indicate it was written as an apology or profession of faith, rather than a historical report. The passage seems to be addressing criticisms, as if written for those who had challenged Christian doctrine at some point after the religion had been established. Its structure reflects protest, and “Methinks it doth protest too much.”

The problems with the TF, therefore, go beyond a few Christian-sounding interpolations and extend to the syntax of the sentences themselves. To wit, they are composed not in typical narrative styles, but resemble more closely the writings of early Church fathers and apologists of succeeding centuries.

As concerns plot, the TF as a whole represents a summary of the gospel story, as recounted in the New Testament, not drawn from separate historical reports or oral history. As Hopper remarks:

…it is from the Gospels, and the Gospels alone, that the Jesus Christ narrative in theTestimonium draws its coherence and its legitimacy as a plot, and perhaps even some of its language. It is not just that the Christian origin of the Testimonium is betrayed by its allegiance to the Gospels, as that without the Gospels the passage is incomprehensible. … the Testimoniumdoes not so much narrate to first century Romans new events, but rather reminds third century Christians of events already familiar to them.

The evident Christian context of the TF speaks also to genre or category of subject matter, likewise examined by Hopper, who states:

The Testimonium is anchored in a radically different discourse community from that of the rest of the Jewish Antiquities. TheTestimonium reads more like a position paper, a party manifesto, than a narrative….

Again, the Testimonium Flavianum as a whole sounds like a Christian “political statement,” creed or profession of faith, precisely as so many have averred in the past.

Hopper next says that the “closest generic match for theTestimonium is perhaps the various creeds that began to be formulated in the early fourth century, such as the Nicene Creed (325 CE).”

Hopper’s linguistic analysis is yet another nail in the Testimonium coffin and should convince fence-sitters, although Christian apologists likely will never relinquish this “best evidence” because without it their claims to historicity are threadbare indeed.

In conclusion, Hopper states:

The narrative grammar of theTestimoniumFlavianum sets it sharply apart from Josephus’s other stories of the procuratorship of Pontius Pilate. The most likely explanation is thatthe entire passage is interpolated, presumably by Christians...

In the end, it can be argued convincingly that the Testimonium Flavianum as a whole is a forgery and therefore does not provide evidence for a historical Jesus of Nazareth crucified during the reign of Pontius Pilate.

A longer and more in-depth analysis of Paul J. Hopper’s work on the Testimonium Flavianum can be found at “Josephus’s Testimonium Flavianum Examined Linguistically: Greek Analysis Demonstrates the Passage a Forgery In Toto.” See also “Jesus passage in Josephus a forgery.”
 

 யோசிபஸ் இயேசு பற்றி உள்ள வசனங்கள் போர்ஜரி 

சுவிசேஷக் கதை இயேசு பற்றி ஆதாரம் என ஜோசிபஸ் மோசடிகள்

கிறிஸ்துவ மத தொன்மத்தின் கதை நாயகன் இயேசு இஸ்ரலின் இயேசு 

ரோமன் மரண தண்டனையில் 29ல் செத்துப் போனாராம். இறந்த மனிதன் இயேசுவை தெய்வீகமாக புனையும் கிறிஸ்தவ மாற்கு சுவிசேஷம் பொஆ.70 வாக்கில் வரையப்பட்டது. மாற்கு  சுவிசேஷத்தை மேலும் நீட்டி மாற்றி அடுத்த 50 ஆண்டுகளில் மேலும் மூன்று   சுவிசேஷ கதைகள் புதிய ஏற்பாடு வரைந்தவை  தொகுப்பில் உள்ளது.

முதல் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த யூத கிரேக்க ரோமன் அறிஞர்கள் என 30க்கும் மேற்பட்டோர் எழுதிய எந்த ஒரு நூலிலும் இயேசு பற்றியோ கிறிஸ்தவ மத மக்கள் வாழ்ந்தனர் என்பது பற்றியோ இல்லை. . 

கிறிஸ்தவ மழுப்பலாளர்கள் இயேசுவிற்கு ஆதாரம் பைபிள் தொன்மத்திற்கு வெளியேயும் உள்ளது என்பதாக புனைந்து காட்டும் 3 முக்கியமானவற்றை   நாம் இப்பொழுது ஆராய்வோம். அவை யூதர் ஜோசிபஸ் நூல், மற்றவை இரண்டும் ரோமன் எழுத்தாளர்கள் டேசிடஸ் மற்றும் சிறிய பிளினி.

யூத வரலாற்று ஆசிரியர் ஜோசிபஸ்

ஜோசிபஸின் புத்தகத்தில் பல இடைசெருகல்கள்(பிற்கால கிறிஸ்தவர்களால்) செய்யப்பட்ட து என நடுநிலையாளர் தெளிவாக ஆதாரத்தோடு சுட்டினர். யோசிபஸ் ஏடுகள் எல்லாமே பிற்காலத்தியவை எனத் தெளிவாக காட்டியும், கிறிஸ்துவ மழுப்பலாளர்கள் ஏற்க இயலா வாதங்கள் வைத்து அது ஏதோ ஏற்கத் தக்கது எனக் கதை பரப்புகின்றனர்.

 

 பிலாத்துவின் காலத்தில் இயேசு என்ற அறிவாளி(மனிதர் என அழைப்பதில் தயக்கம் இருப்பதாக ஜோசபஸ் குறிப்பிடுகிறார்),போதகர் பல‌ யூதர்களுக்கும், பிறருக்கும் உண்மைகளை போதித்து வந்தார் .பிலாத்து யூத பாதிரிமார்கள் குற்றச்சாட்டுகளின் பேரில் சிலுவையில் அறைய செய்தான் என்று குறிப்பிடுகிறார்.அவர் வணங்கியவர்களுக்கு பழைய உடம்பில்  உயிருடன் தெரிந்ததாகவும்,அவரை வணங்குபவர்கள்,கிறிஸ்தவர்கள் என அழைக்கப்  பட்டார்கள் . 

  A Narrative Anomaly in Josephus: Jewish Antiquities  xviii:63 Dr. Paul J. Hopper -professor of Humanities at Carnegie Mellon University, Paul Mellon Distinguished Professor of the Humanities, Rhetoric and Linguistics, Department of English

 மொழியியல் ரீதியில் அமைப்பியல் ஆய்வுகள் மூலமாய் அமெரிக்காவின் கார்னெகி மெல்லான் பல்கலைக் கழக பேராசிரியர் முனைவர். பால் ஹார்ப்பர் எழுதிய கட்டுரையின் இணைப்பு

 Dr.Hopper’s linguistic analysis of the TF in his article “A Narrative Anomaly in Josephus” is definitive and adds significantly to the numerous other arguments against the passage’s authenticity evinced over the centuries. In this regard, Hopper comments: http://www.academia.edu/9494231/A_Narrative_Anomaly_in_Josephus

   

 

கொர்னேலியஸ் டாசிடஸ் சி 56 - . 120

டேசிடஸ் 110 வாக்கில் டிராஜன் மன்னருக்கு எழுதிய கடிதத்தில் உள்ள அந்தப் பத்தியில் 64ல் ரோம் நகரில் தீ பற்றி எழுந்த போது அதை கிறிஸ்தவர்கள் பிலாத்து யூதேயா ஆட்சித் தலைவராக இருந்த பொழுது மரண தண்டனையிலிருந்து அவர்கள் இறந்த கிறெஸ்டஸ் என்பவரைத் தலைவராகக் கொண்ட குழுவினரே நெருப்பு மூட்டியதாக் தண்டித்தார் என்பதாக ஒரு குறிப்பு 15ம் நூற்றாண்டு ஏடுகளிலே உள்ளது 

n one letter from Pliny to Trajan (Letters 10.96-97), written ca. 112 CE, Pliny asked for advice on dealing with Christians and recounted a trial in which he prosecuted them

                            

2ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதிக்கு முன் கிறிஸ்துவம் ரோமில் நுழைந்தமைக்கு ஆதாரம் இல்லை என ரோமன் கத்தோலிக்க நூல்கள் உறுதி செய்கையில், இது யூதர்களை குறிக்கலாம். 

அன்னல்ஸ் 15.44 இன் ஆதாரத்தையும் உண்மைத்தன்மையையும் கேள்விக்கு உட்படுத்த  நிறைய இருக்கிறது.  ரோம் எரிக்கப்பட்டதற்காக நீரோ கிறிஸ்தவர்களை துன்புறுத்தினார்என்பதற்கு வேறு எந்த வரலாற்று உறுதிப்படுத்தலும் இல்லை. கி.பி 64 இல் ரோமில் இருந்த ஜோசபஸ் மற்றும் பிளினி தி எல்டர் - கிறிஸ்தவர்களைப் பற்றி சிறிதும் குறிப்பிடவில்லை, நீரோ தீக்கு குற்றம் சாட்டியிருந்தால் அது சாத்தியமில்லை. 4 ஆம் நூற்றாண்டில் அகஸ்டின் கருத்துப்படி, செனெகா தி யங்கரின் இழந்த மூடநம்பிக்கை  கிறிஸ்தவத்தையும் குறிப்பிடவில்லை. 

ஓரிஜென் அல்லது டெர்டுல்லியன் இருவரும் டேசிடஸைக் குறிப்பிடவில்லை அல்லது மேற்கோள் காட்டியிருந்தாலும் இந்த பத்தியைப் பயன்படுத்த வில்லை. டசிட்டஸுக்குப் பிறகு மூன்று நூற்றாண்டுகளில் கிறிஸ்தவ படைப்புகள், ரோம் எரிக்கப்பட்டதற்காக நீரோ கிறிஸ்தவர்களைத் துன்புறுத்தியதாக குறிப்பிடவில்லை. 

Remsburg, who in 1909 felt there was enough to 'support' the existence of a historical Jesus, wrote:

This passage, accepted as authentic by many, must be declared doubtful, if not spurious, for the following reasons:

1. It is not quoted by the Christian fathers.
2. Tertullian was familiar with the writings of Tacitus, and his arguments demanded the citation of this evidence had it existed.
3. Clement of Alexandria, at the beginning of the third century, made a compilation of all the recognitions of Christ and Christianity that had been made by Pagan writers up to his time. The writings of Tacitus furnished no recognition of them.
4. Origen, in his controversy with Celsus, would undoubtedly have used it had it existed.
5. The ecclesiastical historian Eusebius, in the fourth century, cites all the evidences of Christianity obtainable from Jewish and Pagan sources, but makes no mention of Tacitus.
6. It is not quoted by any Christian writer prior to the fifteenth century.
7. At this time but one copy of the Annals existed and this copy, it is claimed, was made in the eighth century -- 600 years after the time of Tacitus.
8. As this single copy was in the possession of a Christian the insertion of a forgery was easy.
9. Its severe criticisms of Christianity do not necessarily disprove its Christian origin. No ancient witness was more desirable than Tacitus, but his introduction at so late a period would make rejection certain unless Christian forgery could be made to appear improbable.
10. It is admitted by Christian writers that the works of Tacitus have not been preserved with any considerable degree of fidelity. In the writings ascribed to him are believed to be some of the writings of Quintilian.
11. The blood-curdling story about the frightful orgies of Nero reads like some Christian romance of the dark ages, and not like Tacitus.
12. In fact, this story, in nearly the same words, omitting the reference to Christ, is to be found in the writings of Sulpicius Severus, a Christian of the fifth century.
13. Suetonius, while mercilessly condemning the reign of Nero, says that in his public entertainments he took particular care that no human lives should be sacrificed, "not even those of condemned criminals."
14. At the time that the conflagration occurred, Tacitus himself declares that Nero was not in Rome, but at Antium.

Many who accept the authenticity of this section of the "Annals" believe that the sentence which declares that Christ was punished in the reign of Pontius Pilate, and which I have italicized, is an interpolation.

Raphael Lataster has pointed out several other problems with the passage e.g., in a paper in Intermountain West Journal of Religious Studies,^[6] titled "Questioning the Plausibility of Jesus Ahistoricity Theories—A Brief Pseudo-Bayesian Metacritique of the Sources",

• "It is questionable if a non-Christian historian would refer to this person as 'Christ' rather than the more secular Jesus of Nazareth."
• "Though Annals covers the period of Rome’s history from around 14 CE to 66 CE, no other mention is made of Jesus Christ.
• The book/s of Annals that refer to the time of Jesus of Nazareth -in the time of Tiberius- are missing so cannot provide corroboration.

 இளைய பிளினி   61 - 113 

பொஆ 112ல் ரோமன் மன்னர் டிராஜனுக்கு பிளினி கடிதத்தில் கிரெஸ்துவை   தெய்வீகராக வழிபடும் மூட நம்பிக்கை குழு என எழுதிய கடிதத்தில் உள்ள குறிப்பு, முதல் நூற்றான்டில் இஸ்ரேலில் மட்டும் 10க்கும் மேற்பட்டவர்கள் தங்களை கிறிஸ்து எனச் சொல்லிக் கொண்ட யாராகவும் இருக்க இயலும், இந்த ஏட்டின் நம்பிக்கை தன்மையை நடுநிலையாளர் ஏற்பதில்லை.  

  

இத்தாலியின் அறிஞர் என்ரிகோ டுசினாடி  மொழியியல் கணினி பயன்பாடு மூலம் இந்த பிளினி கடிதம் இப்பகுதி முழுவது போர்ஜரி என பல்கலைக் கழக பேராசிரியர்கள் மதிப்பிட்ட  கட்டுரை

https://vridar.org/2016/02/17/fresh-doubts-on-authenticity-of-plinys-letter-about-the-christians/

Digital Scholarship in the Humanities: An Application of a Profile-Based Method for Authorship Verification: Investigating the Authenticity of Pliny the Younger’s Letter to Trajan Concerning the Christians. Author: Enrico Tuccinardi.